Wody w Dolinie Dolnej Odry

Biotopy wodne zajmują blisko 15,8 % (1.646 ha) powierzchni parku narodowego. Z tego 659 ha przypada na Odrę Wschodnią (Stromoder), łącznie z jej ramieniem bocznym – Schwedter Querfahrt, Odrą Zachodnią oraz drogą wodną Hohensaaten-Friedrichsthaler-Wasserstraße.

Kolejne 670 ha to głównie starorzecza Odry i inne (czasowe) wody stojące. Znaczącą rolę odgrywają wielkie szuwary liczące 286 ha nad wodami płynącymi i stojącymi. Rzadkie gatunki, takie jak rdestnica ściśniona (potamogeton compressus), rdestnica stępiona (potamogeton obtusifolius), rdestnica włosowata (potamogeton trichoides), salwinia pływająca (salvinia natans), osoka aloesowata (stratiotes aloides) (wszystkie – dyrektywa brandenburska RL 2 BB) oraz rzepień pospolity (xanthium strumarium) (dyrektywa brandenburska RL 1 BB) występują tu po części jeszcze często.

W zależności od poziomów wody Odry oraz na terenach polderowych udział procentowy biotopów wodnych podlega silnym wahaniom. Okres wegetacyjny 2009, leżący u podstaw kartowania przeprowadzonego na potrzeby planu parku narodowego (?), charakteryzował się wysokimi poziomami wody. W suchych latach udział biotopów wodnych może być znacznie niższy.

Wody obejmują szereg rodzajów siedlisk przyrodniczych określonych w załączniku I Dyrektywy Siedliskowej, zwłaszcza np. typ siedliska 3150 – naturalne eutroficzne jeziora z roślinnością typu Magnopotamion lub Hydrocharition. Siedlisko przyrodnicze tego rodzaju jest charakterystyczne dla większości wód stojących, w szczególności łach wzgl. starorzeczy Odry. Rodzaj siedliska 3270 wg Dyrektywy Siedliskowej (rzeki z zalewanymi mułem brzegami z roślinnością związków Chenopodion rubri (p.p.) oraz Bidention (p.p.)) cechuje Odrę z jej strefami brzegowymi.