Bagna i trzęsawiska
Biotopy bagien i trzęsawisk zajmują 3,6 % powierzchni parku narodowego. Są to niemal wyłącznie szuwary eutroficznych bądź politroficznych bagien i trzęsawisk (292 ha).
Oprócz typowych gatunków szuwarowych, takich jak pałka szerokolistna (typha latifolia) i trzcina pospolita (phragmites communis), występują tu sporadycznie również mocno zagrożone gatunki (dyrektywa brandenburska RL 2 BB), takie jak salwinia pływająca (salvinia natans) i sit sztywny (juncus squarrosus) bądź zagrożone gatunki (dyrektywa brandenburska RL 3 BB), takie jak żabiściek pływający (hydrocharis morsus-ranae), bodziszek błotny (geranium palustre), wilczomlecz błotny i błyszczący (euphorbia palustris, e. lucida), starzec bagienny (senecio paludosus) oraz gwiazdnica błotna (stellaria palustris).
Niewielką część bagien i trzęsawisk zajmują tu oprócz trzcinowisk szuwary turzycowe z przeważnie trawiasto rosnącymi dużymi turzycami (87 ha). Jako zagrożone gatunki (dyrektywa brandenburska RL 3 BB) należy wymienić tutaj groszek błotny (lathyrus palustris), przytacznik długolistny (pseudolysimachion longifolium) oraz rzeżuchę gorzką (cardamine amara).
Wszystkie bagna i trzęsawiska na terenie parku narodowego są biotopami chronionymi zgodnie z § 30 Ustawy federalnej o ochronie przyrody (BNatSchG).